zondag 31 oktober 2010

Berlusconi in Nederland






















Het kabinet Rutte is alweer een paar weken geïnstalleerd en de regeringsverklaring is afgelegd. Uitgebreid is natuurlijk het verslag in de media. De laatste maanden erger ik me steeds meer aan de berichtgeving over politiek. Het is Wilders voor en Wilders na. Iedere opmerking van de grote blonde leider wordt uitgebreid in het nieuws gebracht. Dit geldt ook voor zijn onfatsoenlijkheden in de kamer. “Daar heb je hem weer” als Cohen Wilders wil interrumperen is daarvan een duidelijk voorbeeld evenals het immens kinderachtige “huilie-huilie”. Wat moet je er als kiezer mee? Waarom moet ik dat overal waar ik ben zien en horen? Waarom wordt het steeds herhaald? Ik heb er niks mee. Doe maar wat meer fatsoen.

Maar er is hoop. Vandaag was de nieuwe fractievoorzitter van het CDA in Buitenhof en vertelde dat hij fatsoenlijk wilde debatteren. Dat heeft hij ook gedaan de afgelopen week en samen met Cohen en Roemer vond ik hem een verademing. Maar nee, de interviewer wilde weten waarom Van Haersma Buma niet wat harder was, want dan alleen kon je het debat toch winnen? Wat de interviewer vergat, was dat Wilders niet echt debatteert en dat het gestrekte been van Stef Blok van de VVD ook nauwelijks als debat gezien kan worden. Gelukkig dat premier Rutte wel een inhoudelijk debat wilde voeren. Hij maakte weliswaar een uitglijder bij het debat over de dubbele paspoorten, maar daar faalde in mijn ogen ook de Kamer. Rutte gaf namelijk een inhoudelijk argument waarom hij een verschil ziet tussen een Turks en een Zweeds paspoort. Dit betrof de invloed die het land van het “tweede” paspoort uitoefent op zijn burgers. En dat ligt voor Turkije anders dan voor Zweden. Je hoeft het met dat argument niet eens te zijn. Je hoeft het met Rutte’s handelswijze niet eens te zijn. Maar Rutte had daar met inhoudelijke tegenargumenten moeten worden aangepakt. Die werden niet naar voren gebracht. Een gemiste kans. Ook de media lieten dit liggen, het ging weer alleen over de vorm.

O ja, de media. Daar begon ik mee. Net als in de politiek beheerst de PVV de media. Iemand schreef onlangs dat het journaal opende met de zin: “Geert Wilders is het niet eens met president Obama”. Let wel: het gaat hier om de leider van de derde partij van Nederland die het niet eens is met de president van (nog steeds) het machtigste land van de wereld. Je zou Obama zien denken “Gurt who?”. Het laat zien hoe ver de media doorgeschoten zijn. Met als voorlopig dieptepunt het het afbellen van Jan Marijnissen door Pauw en Witteman omdat PVV-er Martin Bosma niet met de SP-voorzitter om tafel wilde. Waarom moet ik toch steeds vaker aan Berlusconi denken?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten