zaterdag 31 juli 2010

Nederland, tja...


















Wat zullen we er van zeggen? Van het aangekondigde minderheidskabinet? Het CDA heeft het weer voor elkaar en speelt en passant de zwarte piet naar de PvdA. Die wilde niet onderhandelen over een middenkabinet. Maar was het niet Maxime Verhagen die riep dat het CDA niet met de PVV zou gaan praten? Toegegeven, wellicht had Cohen het beter kunnen spelen. Maar de PvdA verantwoordelijk maken voor keuzes die het CDA maakt, is wel erg gemakkelijk. "Het kon niet anders en Cohen heeft het gedaan". Hou op met dat kleutergedrag en hou je bovendien aan de feiten. Als Mark Rutte zich niet zo onverzoenlijk had opgesteld in de onderhandelingen met Paars-Plus was die combinatie wellicht mogelijk geweest. Als het CDA zijn poot stijf had gehouden, was dit minderheidsgedrocht er niet gekomen. En inderdaad als Cohen wel had willen onderhandelen over een middenkabinet (waar hij overigens net zo weinig te zoeken heeft als Rutte in Paars-Plus), dan was dit waarschijnlijk ook niet gebeurd.

Kortom: iedere partijleider heeft wel iets ingebracht wat tot dit resultaat heeft geleid. Het siert Mark Rutte dat hij tot nu toe zijn mond houdt richting de PvdA, behalve dat Cohen nu te laat is en daar heeft hij een punt. En hoewel ik een fan ben van Cohen vind ik zijn boosheid van nu dan ook een geval van mosterd na de maaltijd. Maar het allerergst vind ik Verhagen en zijn CDA. Hij is weer de slinkse vos die zelf met schone handen uit de strijd wil komen. Kom op Maxime, neem verantwoordelijkheid voor de keuzes die je zelf maakt. Niemand dwingt het CDA hiertoe. Van mij - en ik denk met mij nog heel wat anderen - hoeven jullie niet te gaan regeren in het belang van het land. Want de vraag is toch echt of dit alles in het belang van het land is? Het CDA kiest er zelf voor te gaan samenwerken met een op-en-top ondemocratische partij die de rechtsstaat links laat liggen. Ook van de VVD snap ik het niet, wat is er liberaal aan regeren langs de randen van de rechtstaat? En zou er intern in de VVD niet meer discussie moeten zijn? Maar goed, de VVD legt de schuld voor deze keuze niet elders. Daar kan het CDA dan in elk geval nog wat van leren.

En voor de rest? Voor de rest werd gisteren een proces voltooid. Dat proces begon al op 9 juni, werd versterkt op 11 juli en gisteren, op 30 juli 2010 was het echt zover: ik schaam me dat ik uit Nederland kom.

zaterdag 24 juli 2010

Staatsruifeter
















Vreemde titel voor een blog? Eigenlijk vind ik van wel. Maar het woord houdt me al vanaf het einde van deze middag bezig. Wat gebeurde er? Ik las op Twitter dat het CDA gaat praten met de PVV in het formatieproces. Persoonlijk lijkt mij elk kabinet met de PVV een ramp voor Nederland.

Maxime Verhagen is ook een twitteraar en heeft me ook al weleens een antwoord gestuurd. Ik schreef hem vanmiddag het volgende: "Jammer! Ik had gehoopt dat het CDA voet bij stuk zou houden. Maar we gaan nu dus op naar een onfatsoenlijk Nederland!". Hiermee bedoelde ik te zeggen dat ik verwacht dat Nederland verder gaat verruwen, dat de vrijheid van meningsuiting nog meer verward gaat worden met het "alles zeggen wat je voor de mond komt, hoe beledigend dat ook voor een ander is" etc. En natuurlijk denk ik ook aan al die mensen die bij een kabinet waar de PVV in zit eigenlijk aangeschoten wild zullen zijn. Misschien ben ik pessimistisch. Maar als je eens een rondje langs de reacties van lezers op diverse nieuwssites maakt, begrijp je wellicht wat ik bedoel. Vergeet daarbij vooral de Telegraaf-site niet.

Op mijn tweet naar Verhagen kreeg ik onmiddellijk reacties van ene T (naam bij de redactie bekend). Reactie 1 had de strekking dat Amsterdammers simpele naïeve mensen zijn die alleen in links geloven. Daar kon ik goed mee leven. Ik denk zelf immers dat mensen die op Wilders stemmen naïef zijn, dus laat de pot niet de ketel verwijten dat hij zwart is. Reactie 2 was korter: "Je bent zeker een staatsruifeter?" Ik moest het eerst drie keer lezen, maar het stond er echt. En ik dacht: waar slaat dit op? En dat dacht ik niet omdat ik al 20 jaar werk en altijd mijn belasting betaal. Nee, ik vond het wel zo'n denigrerende reactie, waar zoveel negativiteit in zit (die overigens precies aangaf wat ik bedoelde met mijn tweet aan Verhagen). Het is dezelfde negativiteit die ik zie als ik het eerder genoemde rondje langs de virtuele nieuwsvelden maak. Je mag geen kritiek hebben of je krijgt een scheldwoord naar je hoofd. Alles wordt meteen persoonlijk gemaakt. Het maakte ook dat ik ging twijfelen of ik mijn mening nog wel moet geven. Ik heb geen zin in dergelijke reacties en ze maken me ook een beetje bang. Bang waar dit gaat eindigen. Maar ik laat me de mond niet snoeren. T. heb ik overigens wel geblokt.

Onlangs schreef ik een blog "Mooi Nederland". Ik hoop vurig dat ik dat blog volgend jaar weer zou kunnen schrijven. Maar als de PVV aan de macht komt heb ik er een hard hoofd in.

zondag 18 juli 2010

Mooi Toscane

Net terug van een heerlijke vakantie in Toscane. Mooie natuur, prachtige steden en natuurlijk heerlijk eten, goede wijn en de beste koffie van de wereld. Het leven kan zo simpel zijn! Een kleine foto-impressie

A room with a view


Lucca


Duivelsbrug/ Devil's bridge


Iedereen wil dezelfde foto maken in Pisa/
Everybody takes the same pic in Pisa



Beekje oversteken!/Crossing the water


Onderweg/ While walking


Sammy is mee.../ Sammy is with us


En ontdekt de wereld/And discovers the world


Siena (1)


Siena (2)



Siena (3)/Duome


Beeld/statue in Monte Cantine Alto


"Kabelbaan/Cable car"


Casa Albinelli/our apt


Puccini!


Liset & Internet :-)

donderdag 1 juli 2010

Mooi Nederland









Als je de media en een aantal van onze politici moet geloven, is Nederland een vervelend land waar het onveilig vertoeven is. Niet alleen Wilders waarschuwt ons, ook andere politici benadrukken bijvoorbeeld dat Amsterdam nou niet echt een pretje is om te wonen. Steeds vaker denk ik: zijn er twee Nederlanden? Leven zij in een ander land dan ik? Ik woon namelijk in een mooi land!

Ik weet dat het mijn stokpaardje is, maar tegengeluid is echt geboden volgens mij. Je maakt in de dagelijkse omgang zo veel leuke dingen mee. Ook dingen die laten zien dat zo veel mensen die ergens anders geboren zijn, wel geïntegreerd zijn. Mijn hart doet zeer als ik naar die mensen kijk en bedenk hoeveel andere mensen lelijk over hen denken. Ik zou die "lelijk-denkers" zo graag eens meenemen op een reisje. Dan gingen we eerst naar mijn werk en maakten een praatje met de schoonmaakster. Altijd vrolijk en toen Nederland de eerste wedstrijd op het WK had gewonnen, kwam ze helemaal stralend binnen: "Het gaat zo goed met mij: Hup Holland Hup". Dat was nog geen week na de verkiezingen, waarover ze wel zei: "jammer dat die blonde man zo veel stemmen heeft gekregen. En er aan toevoegde: "Veel buren vinden hem goed".

De reis zou verder gaan richting fietsenstalling bij Utrecht Centraal, waar ik mijn OV-fiets heen breng (ook al zo'n mooi systeem). Daar staat een voetbalwedstrijd aan en ik discussieer met een echte ouderwetse Utrechtenaar en een Turkse man over de wedstrijd en we bedenken hoe Nederland het zal gaan doen tegen Brazilie. We schatten de kansen van Nederland niet zo hoog in, maar alle drie hopen we vurig dat Nederland doorgaat.

Dan zou de reis verder gaan met de trein naar Amsterdam Amstel. Daar stappen we uit en fietsen langs het "voetbalveldje" achter het station waar een diversiteit aan kinderen samen in goede harmonie aan het spelen is. Ahmed van ongeveer drie jaar valt op. Hij is ondeugend en de oudere kinderen houden hem goed in de gaten. Wanneer Ahmed weer eens zonder op of om te kijken achter een bal aangaat, hengelt een van de grotere kinderen hem net op tijd van de straat en spreekt hem bestraffend toe: "Aaaahmed, dat mag niet, je mag niet zo maar de straat oprennen". Ahmed knikt deemoedig maar zijn oogjes blijven stralen. En de oudere kinderen kijken elkaar aan en je ziet ze denken: "hij leert het nooit". We zouden verder fietsen langs de Amstel, die rustig door Amsterdam slingert en waar met het mooie weer de kade helemaal vol zit. De stad gonst op een zomerse manier. We fietsen nog even langs de groenteboer uit Irak en kopen heerlijke avocado's voor een prijs waar je bij Albert Heijn nog geen kwart avocado koopt. En dan zijn ze nog lekkerder ook. Omdat ik van dadels hou, mag ik er een paar pakken uit de mand bij de kassa, zonder te betalen. Dan zouden onze wegen zich scheiden. Ik zou hopen dat ze iets van mijn liefde voor leven in Nederland en Amsterdam zijn gaan begrijpen. Het leven is namelijk zo veel leuker als je geniet van de plek waar je bent!