dinsdag 7 september 2010

Het is weer donker...
















Helaas, de vreugde was van korte duur. Rechts gaat er komen. Vanmiddag was ik ziek thuis en keek naar het debat. Stuitend was de arrogantie van Mark Rutte, stuitend was de houding van de PVV-fractie als Cohen aan het woord was, stuitend was het gedraai van Maxime Verhagen. Ik hoop dat Beatrix Rutte er vanavond flink van langs gegeven heeft voor zijn gedrag. Maar ook daar zal Rutte zich niets van aan trekken. Hij acht zich onoverwinnelijk (maar heeft volgens mij geen idee waar hij aan begint).

Een ding is duidelijk voor volgend jaar maart: een stem voor de VVD en voor het CDA is een stem voor Wilders. Het is niet anders. De polarisatie gaat er komen. Kiezers van rechts gedragen zich op twitter ronduit onbeschoft, zelfreflectie is er niet bij. Maar ook op meer persoonlijk vlak, zonder dat er harde woorden vallen is het merkbaar. Ik voel - zoals al eerder gezegd - afstand tot mijn eigen familie omdat zij dit nieuwe kabinet van harte ondersteunen. Voor het eerst zit mijn buitenbeentjes-positie die ik heb me echt in de weg. Het is niet anders. Ik zal mijn mond niet houden. Mark Rutte wil premier worden van zo veel mogelijk Nederlanders. Zijn houding deze middag heeft er voor gezorgd dat hij in elk geval geen premier van alle Nederlanders wordt. Want mijn minister-president wordt Rutte nooit en te nimmer.

zaterdag 4 september 2010

Een zonnig weekend

















Heerlijk, de zon schijnt weer eens. Letterlijk, maar ook figuurlijk. Het mislukken van het minderheidskabinet van VVD en CDA, met gedoogsteun van de PVV is (voorlopig) van de baan. Mijn eerste reactie op Twitter: YES-YES-YES.

In de media komen nu veel CDA-ers en VVD-ers aan het woord die het jammer vinden. Men wil dat Mark Rutte een regeerakkoord gaat schrijven en dat partijen daar op in kunnen tekenen. Het is geen kunst te raden dat men hierbij denkt aan het akkoord waaraan de laatste drie weken gewerkt is. Het akkoord waar rechts Nederland van zou smullen (en laten we maar even niet bedenken wat links Nederland ervan zou gaan doen). Gevolg: dezelfde drie partijen plus de SGP tekenen in. Voor alle overige partijen gaan de wensen van de VVD veel te ver, zij willen de pijn van de bezuinigingen anders verdelen. We zijn dan weer terug bij af. Want gaan Ferrier, Klink en Koppejan dan wel met de PVV in zee? (en wil iedereen nu eens ophouden deze drie mensen dissidenten te noemen?). Deze drie CDA-ers hebben oprecht grote bezwaren tegen samenwerking met de PVV. Natuurlijk hadden ze hun bezwaren eerder kunnen melden, maar zulke processen hebben soms ook tijd nodig. En ze houden goed stand. Ze hebben geweigerd te verklaren dat ze hun zetel op zullen geven als ze het niet met het CDA-congres eens zijn. Dit ondanks grote druk in de CDA-fractie, zoals een prachtig stuk vandaag in de Volkskrant laat zien. Ik heb bewondering voor deze drie mensen, ze hebben in elk geval lef.

Ik hoop daarom dat de koningin niet ingaat op het aanbod van de heer Rutte. "Over rechts" lijkt een heilloze weg. Voor andere partijen zal Rutte zijn piketpalen een stuk naar links moeten verzetten en de vraag is of hij dat in zo'n akkoord zal doen. Daarbij kont dat Rutte drie maanden de tijd gehad om een kabinet te vormen en heeft uitgesproken dat alleen rechts voor hem bespreekbaar was. Het lijkt mij dan ook geen recht doen aan de toch vrij povere prestaties van de heer Rutte in de formatie om hem nu alleen de lead te geven. Daar komt bij dat hij slechts met een zetel verschil de verkiezingen heeft gewonnen. Hij gedraagt zich echter alsof de VVD 30 zetels meer heeft dat de PvdA in plaats van 1. Wat dan wel? Eigenlijk heb ik geen idee. Ik ben niet jaloers op Beatrix. Maar wat er ook gebeurt: dit weekend schijnt in elk geval de zon!